powtarzalną

Encyklopedia PWN

karabin, w którym nabój do komory nabojowej jest wprowadzany z magazynka, a po oddaniu strzału jego łuska wypychana zamkiem po wykonaniu odpowiednich ruchów przez strzelającego.
artefakt
[łac.],
w archeologii każdy przedmiot wykazujący ślady obróbki, inaczej zabytek, wyrób, itp. przeciwstawny przedmiotom naturalnym, zwanym geofaktami;
karabin
[fr.],
kb,
ręczna broń palna charakteryzująca się dość długą lufą w stosunku do długości całkowitej;
aspekt
[łac.],
językozn. kategoria gramatyczna czasownika wyrażająca opozycję sposobów widzenia akcji; w językach słowiańskich jest to opozycja czasowników dokonanych do niedokonanych;
środki techniczne służące do: celowego rażenia (obezwładniania, zabijania) ludzi i zwierząt oraz niszczenia różnego rodzaju obiektów materialnych (budowli, sprzętu) — broń wojskowa (bojowa), polowania na zwierzynę — broń myśliwska, rywalizacji sportowej — broń sportowa, oraz obrony osobistej i ochrony mienia (indywidualnego i społ.) — broń cywilna.
rodzaj broni miotającej, która do napędu pocisków wykorzystuje energię gazów powstających podczas spalania ładunku miotającego (napędowego);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia