powierzchniowego
Encyklopedia PWN
substancje chemiczne, bakterie i in. mikroorganizmy, obecne w wodach naturalnych w zwiększonej ilości.
Bałtyckie, Morze, Bałtyk, duń. Østersøen, est. Läänemeri, fiń. Itämeri, lit. Baltijos jūra, łot. Baltijas jūŗa, niem. Ostsee, ros. Bałtịjskoje mọrie, szwedz. Ostersjön, ang. Baltic Sea,
śródlądowe, półzamknięte morze epikontynentalne Oceanu Atlantyckiego, leżące w Europie Północnej między Półwyspem Skandynawskim a środkową i wschodnią częścią lądu europejskiego.
stały i silny podpowierzchniowy, kompensacyjny prąd morski w strefie równikowej Oceanu Spokojnego;
wielkość fizyczna charakteryzująca rozkład przestrzenny rozważanej wielkości fizycznej, np. masy, siły, pędu, energii, ładunku elektrycznego;
obróbka cieplna lub chem. mająca na celu uzyskanie trwałych naprężeń ściskających w warstwie powierzchniowej szkła;
Jowisz, symbol 
,
astr. piąta według oddalenia od Słońca i największa planeta Układu Słonecznego, a po Słońcu, Księżycu i planecie Wenus czwarty pod względem jasności obiekt na niebie (maksymalna jasność wynosi −2,8 wielkości gwiazdowej).
,
