hartowanie szkła,
obróbka cieplna lub chem. mająca na celu uzyskanie trwałych naprężeń ściskających w warstwie powierzchniowej szkła;
hartowanie szkła
Encyklopedia PWN
hartowanie termiczne polega na nagrzaniu szkła do temp. 620–680°C i oziębieniu go w strumieniu sprężonego powietrza; w efekcie w warstwie powierzchniowej powstają naprężenia ściskające, co znacznie podwyższa wytrzymałość szkła; hartowanie chemiczne ma na celu zmianę składu chem. warstwy powierzchniowej szkła tak, aby jej rozszerzalność cieplna była znacznie mniejsza, w wyniku czego powstają w niej silne naprężenia ściskające — do 1 MPa. Szkło hartowane jest bezpieczniejsze, gdyż po stłuczeniu rozpada się na drobne, niekaleczące kawałki; stosowane m.in. na szyby samochodów.
