transformacja szkła
 
Encyklopedia PWN
transformacja szkła, przemiana stanu szklistego, witryfikacja,
przejście ze stanu cieczy (masa szklana, stop) w stan ciała sztywnego i kruchego, jakim jest szkło, bez wywołania krystalizacji;
t.sz. jest przemianą relaksacyjną, odwracalną, towarzyszy jej skokowa zmiana wartości ciepła właściwego i rozszerzalności cieplnej, jak w przemianach fazowych II rodzaju (przemiana fazowa), wywołana zamrożeniem swobody ruchu atomów (właściwej dla cieczy), które w strukturze szkła (ciało stałe) zostają ograniczone do drgań termicznych wokół stałych pozycji; zamrożenie powoduje powstanie naprężeń w strukturze — ich relaksacja następuje stopniowo przez ogrzanie do temperatury t.sz. Transformacja relaksacyjna stanowi szczególną cechę, właściwą szklistej postaci ciał stałych, nieorg. i org. (szkliste polimery). Temperatura transformacji (Tg) zależy od składu chem. szkła; dla prostych szkieł stanowi w przybliżeniu 2/3 temp. topn.; w temperaturze Tg lepkość szkła wynosi 1013,3 dPa · s; Tg określa temperaturę odprężania wyrobów szklanych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia