porządkowej
Encyklopedia PWN
ekon. zdolność konsumenta do uszeregowania różnych koszyków dóbr wg rosnącej lub malejącej satysfakcji bez określania użyteczności kardynalnej.
akt prawny wyd. w razie potrzeby przez zarząd gminy w celu ochrony zdrowia, życia obywateli lub porządku publicznego na terenie podległym gminie.
strajk
zbiorowe, dobrowolne, okresowe zaprzestanie podstawowych czynności w procesie pracy lub nauki przez grupę albo zbiorowość społeczną w celu wymuszenia realizacji jej żądań przez ośrodek nadrzędny lub grupę kierującą jej działalnością (właściciela przedsiębiorstwa, organy władz państwowych), najczęściej przerwanie pracy przez pracowników najemnych w celu poprawy warunków pracy i wynagrodzenia za nią; podejmowane głównie przez robotników przemysłowych, zwalczane przez właścicieli przedsiębiorstw (lokaut, zatrudnianie innych pracowników, tzw. łamistrajków, interwencje sił porządkowych, w tym wojska).
[ang.],
policja komunalna, powołana XII 1939 w starostwach na podstawie zarządzenia generalnego gubernatora H. Franka z 17 XII 1939.
administracja
zawiadywanie, zarządzanie, także zespół zarządzający (kierujący) czymś.
[łac.],
