porostów

Encyklopedia PWN

obszar objęty ochroną 1934 (pow. ok. 1000 ha), 1954 zatwierdzony jako Babiogórski Park Narodowy o pow. 1734 ha, powiększony do 3393 ha (3197 ha zajmują lasy, 1282 ha jest pod ścisłą ochroną, 2022);
Berdau Feliks, ur. 1826, Kraków, zm. 24 XI 1895, Warszawa,
botanik florysta;
Berzelius
[bärsẹliüs]
Jöns Jacob von Wymowa, ur. 20 VIII 1779, Väversunda k. Linköping, zm. 7 VIII 1848, Sztokholm,
chemik szwedzki.
obszar chroniony od 1921 (jako leśnictwo Rezerwat), 1932 rezerwat (pow. 4693 ha), 1947 B.P.N. o pow. 5348 ha, 1995 powiększony do 10 517 ha (w tym 9 974 ha gruntów leśnych, pod ochroną ścisłą — 6059 ha, 2022).
bioindykacja
[gr. bíos ‘życie’, łac. indicare ‘wskazywać’],
ekol. działania prowadzące do określenia stopnia zmian w środowisku z wykorzystaniem żywych organizmów (np. glonów, mchów, porostów) jako bioindykatorów (wskaźnikowe organizmy).
leśn. grupa typów lasów iglastych z dominacją sosny lub świerka, występujących w strefie umiarkowanej i chłodnej półkuli północnej, o niskiej bonitacji drzewostanu, na ubogich, kwaśnych glebach bielicoziemnych z próchnicą lub torfem wysokim;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia