popytu
Encyklopedia PWN
niemiecki ekonomista i socjolog; twórca współczesnego prasoznawstwa;
ekon. część polityki finansowej państwa wyodrębniona ze względu na jej przedmiot (gromadzenie dochodów, dokonywanie wydatków, finansowanie deficytu budżetowego), a nie na szczególne cele, tożsame z celami przyjętej aktualnie polityki gospodarczej; w węższym znaczeniu polityka budżetowa obejmuje decyzje dotyczące poziomu i struktury wydatków państwowych, opodatkowania oraz zadłużania się przez państwo.
ekon. monopolistyczna praktyka polegająca na sprzedawaniu przez jedynego dostawcę jednorodnego produktu po różnych cenach różnym grupom odbiorców;
drobni wytwórcy rolni, produkujący wraz z rodziną przede wszystkim w celu zaspokojenia własnych potrzeb materialnych i kult.; w szerszym znaczeniu również bezrolna ludność wsi, utrzymująca się gł. z rolnictwa;
potoczne określenie miejsca, w którym dokonywano operacji papierami wartościowymi, zagranicznymi środkami płatniczymi oraz weksalmi nie dopuszczonymi do notowań na oficjalnej giełdzie;
popularne określenie nielegalnych obrotów dokonywanych niezgodnie z obowiązującym w danym kraju prawem.
