polichlorek-winylu
Encyklopedia PWN
poli(chlorek winylu) chlorowany, superchlorek winylu,
produkt chlorowania poli(chlorku winylu), zawierający 64–66% chloru (poli(chlorek winylu) — 53–55%);
poli(chlorek winylu), PVC, dawniej PCW,
polimer o budowie 
polimer o budowie [–CH2–CCl2–]n;
winylu chlorek, chloroeten, chloroetylen, H2C=CHCl,
związek organiczny z grupy fluorowcopochodnych;
tworzywa sztuczne, tworzywa wielkocząsteczkowe,
materiały, których głównym składnikiem są polimery, najczęściej organiczne;
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
