polichlorek-winylu
Encyklopedia PWN
materiał produkowany z polietylenu, polipropylenu, polistyrenu, poli(chlorku winylu), a także ich kombinacji z innymi polimerami, w tym pochodnymi celulozy;
pentylowy alkohol, pentanol, dawniej alkohol amylowy,
związek organiczny, alkohol alifatyczny;
petrochemia
technologia chem. przeróbki ropy naftowej i gazu ziemnego,
[gr.],
pasta (zawiesina) emulsyjnego poli(chlorku winylu) (PVC) w org. plastyfikatorze;
bud. płyta stosowana do tzw. lekkiej obudowy ścian i dachów, najczęściej w budownictwie przem. i magazynowym, ale również biurowym i w budynkach handl.;