polichlorek-winylu
Encyklopedia PWN
chemik;
potoczna nazwa zmiękczonego poli(chlorku winylu) (od niemieckiej handlowej nazwy tego tworzywa);
brytyjski koncern chemiczny, jeden z największych w świecie;
laminowanie
łączenie materiału (np. tkaniny, papieru) z warstwą innego materiału (pianka, folia, tkanina, papier) w wyniku sklejania lub zgrzewania, przeprowadzane w celu zwiększenia wytrzymałości mech. wyrobów i ich ochrony przed działaniem czynników zewn. lub w celu uzyskania efektu zdobniczego;
[łac.],
chem. najmniejszy powtarzający się fragment cząsteczki polimeru;
technika wytwarzania wyrobów z tworzyw sztucznych;
