podmiotowe
Encyklopedia PWN
spisy dokumentów muzycznych (piśmienniczych, dźwiękowych i ikonograficznych), uporządkowane wg ustalonej metody układu, sporządzane dla celów informacyjnych.
dotacja
bezzwrotne świadczenie, podlegające szczególnym zasadom rozliczania, przekazywane ze środków publicznych (budżetu państwa lub lokalnego) na realizację zadań publicznych lub innej działalności, której finansowanie z tych środków uznaje się za celowe.
[łac. dotatio ‘wyposażenie’],
intersubiektywność
cecha wiedzy (poznania) polegająca na tym, iż jest ona dostępna więcej niż jednemu podmiotowi poznającemu (twierdzenia będące jej wyrazem mogą być rozumiane przez każdą osobę mającą odpowiednie kwalifikacje) i w tym sensie wykracza poza przeżycia, doznania danej jednostki;
[łac. inter ‘między’, subiectivus ‘podmiotowy’],
reformatorski ruch pedag., którego celem była odnowa szkoły oraz unowocześnienie zasad nauczania i wychowania;
część prawa własności intelektualnej zawierająca przepisy wydane z myślą o ochronie interesów twórców i dotycząca stosunków prawnych związanych z tworzeniem, korzystaniem z utworów i ich ochroną;
prawo międzynarodowe publiczne, łac. ius gentium, prawo narodów,
zespół norm regulujących przede wszystkim stosunki zewn. państw, jak również stosunki międzynar. z udziałem innych niż państwa podmiotów tego prawa (międzynar. organizacje międzyrządowe, Stolica Apostolska, niesuwerenne podmioty terytorialne, narody walczące o niepodległość).
