plazma

Encyklopedia PWN

[gr.],

fiz. zjawisko powstawania w materiale namagnesowania skierowanego przeciwnie do przyłożonego z zewnątrz pola magnetycznego;

dynamo magnetohydrodynamiczne, dynamo słoneczne,

astr. mechanizm odpowiedzialny za podtrzymywanie i wzmacnianie pierwotnego pola magnet. (pochodzenia galaktycznego) niektórych gwiazd;

dysypatywne struktury,

termin wprowadzony 1968 przez I. Prigogine’a na określenie spontanicznego porządkowania się układów termodynamicznych dalekich od stanu równowagi, w celu odróżnienia od struktur występujących w równowadze termodynamicznej, np. kryształów.

elektromagnes

[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, magnḗtēs (líthos) ‘magnetyczny (kamień)’],

cewka elektryczna, zwykle z rdzeniem ferromagnetycznym (magnetycznie miękkim) o otwartym obwodzie magnetycznym, wytwarzająca pole magnetyczne o określonych parametrach użytkowych po zasileniu jej prądem elektrycznym (magnetyzm).

fale,

fiz. zaburzenia pól fizycznych rozchodzące się ze skończoną prędkością i przenoszące energię;

fale Alfvéna, fale magnetohydrodynamiczne,

fiz. fale poprzeczne w plazmie znajdującej się w polu magnet., rozchodzące się w kierunku tego pola.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>