piękno-
Encyklopedia PWN
włoski semiotyk, estetyk, pisarz i publicysta.
filozof.
harmonia
filoz. skutek doskonałego uporządkowania elementów jakiejś całości;
[gr., ‘zgodność dźwięków, kształtów’],
malarz francuski, jeden z najwybitniejszych malarzy XIX w. .
papież, teolog i filozof.
fiz. w teoriach kwantowych liczby charakteryzujące stan stacjonarny układu, np. atomu, jądra atomowego lub cząstki elementarnej;
