pić

Encyklopedia PWN

[tur. < arab.],

powszechnie znana używka (w postaci naparu), uzyskiwana z nasion krzewów lub drzew z rodzaju kawowiec (Coffea) uprawianych w strefie międzyzwrotnikowej, głównie Afryki i Ameryki Południowej

khat

[arab.],

kat,

świeże liście krzewu Catha edulis, rosnącego we wschodniej Afryce, od dawna używane na Środkowym Wschodzie jako źródło działania stymulującego, przypominającego działanie amfetaminy;

kielich

[niem. < łac.],

rzem. artyst., religiozn. naczynie do picia, składające się z czary oraz podstawy złożonej ze stopy i trzonu często ze zgrubieniem zwanym nodusem;

księgi święte,

część literatury rel. związanej z instytucjonalnym życiem rel., zawierająca zapis doktryny lub opis rytuałów (np. mszał); w węższym znaczeniu (pisma święte) — literatura uznana przez daną tradycję rel. za obdarzony duchową mocą autorytet ze względu na jej treść i pochodzenie: objawienie przez Boga, bogów, mityczną lub świętą postać założyciela, proroka.

kufel

[ze staroczes. koflík],

staropolski kusz,

naczynie do picia, zwykle piwa lub wina;

kyliks

[gr.],

w staroż. Grecji naczynie ceramiczne do picia.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>