piaskowcowy
Encyklopedia PWN
góry w Niemczech i Czechach, → Połabskie, Góry.
flisz
geol. zespół okruchowych skał osadowych, zwykle o dużej miąższości, składający się z wielokrotnie powtarzających się warstw piaskowców, mułowców, łupków ilastych, czasem też zlepieńców;
[niem.],
Meteory, Metẹora, Metéōra,
grupa piaskowcowych ostańców w Grecji, w regionieTesalia, na północno-zachodnim skraju Niz. Tesalskiej, w pobliżu miejscowości Kalambaka;
kanion w USA (stan Arizona), na Wyż. Kolorado, w rezerwacie Indian Navajo;
stanowisko paleontologiczne górnoprekambryjskich (wendyjskich) piaskowców na wzgórzach Ediacara, w Górach Flindersa, w południowej Australii; odkryte 1946 przez australijskiego geologa R.C. Sprigga;
facja
geol. pierwotnie termin obejmujący tylko zespół cech litologicznych skał i zawartych w nich skamieniałości, odróżniający skały (i osady) powstałe w tym samym czasie, ale w różnych środowiskach sedymentacji (Amanz Gressly 1838).
[łac. facies ‘postać’, ‘oblicze’],
