Ediacara

Encyklopedia PWN

stanowisko paleontologiczne górnoprekambryjskich (wendyjskich) piaskowców na wzgórzach Ediacara, w Górach Flindersa, w południowej Australii; odkryte 1946 przez australijskiego geologa R.C. Sprigga;
najmłodszy (trzeci) okres neoproterozoiku, trwający od ok. 630 do ok. 540 mln lat temu, także jednostka chronostratygraficzna (system) obejmująca powstałe w tym czasie skały.
petalonamy, Petalonamae,
grupa organizmów o nieustalonych pokrewieństwach, stanowiąca gł. składnik faun z Ediacara w czasie od 560 do 545 mln lat temu.
proterozoik
[gr. próteros ‘wcześniejszy’, zṓon ‘zwierzę’],
eon proterozoiczny, eozoik,
drugi eon (jednostka geochronologiczna) w dziejach Ziemi, trwający od ok. 2,5 mld lat temu do ok. 540 mln lat temu, także jednostka chronostratygraficzna (eonotem) obejmująca powstałe w tym czasie skały;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia