parowania
Encyklopedia PWN
zianie, dyszenie,
fizjol. szybkie ruchy oddechowe ssaków (np. u psa do 300 oddechów/min), ptaków i niektórych gadów, umożliwiające rozpraszanie ciepła do otoczenia przez parowanie wody z błony śluzowej jamy ustnej, nosa, gardła i tchawicy.
płyn stosowany w chłodziarkach i pompach ciepła do przenoszenia ciepła w obiegu chłodniczym;
fumiganty
jedna z form użytkowych pestycydów
[łac.],
chem. stosunek ciśnienia cząstkowego pi danego składnika (i) w parze nad cieczą do stężenia xi tego składnika w cieczy: β = pi/xi;
produkt z wysuszonej miazgi parowanych lub tartych ziemniaków, używany do celów spoż. lub jako pasza.
