palec
Encyklopedia PWN
dawna jednostka długości;
adaptacyjne przystosowanie do nadrzewnego trybu życia, najlepiej rozwinięte u naczelnych, pozwalające na obejmowanie gałęzi lub przedmiotów;
daktyl
lit. w metryce klas. nazwa stopy 4-morowej (mora) złożonej z jednej zgłoski długiej i 2 krótkich: — [gr. dáktylos ‘palec’],
(nazwa „daktyl” jest aluzją, do trójdzielnej budowy palca);
daktylogram
odcisk utrwalający na papierze linie papilarne palca.
[gr. dáktylos ‘palec’, grámma ‘pismo’],
dotyk, zmysł dotyku,
rodzaj czucia, zdolność odczuwania działania bodźców mechanicznych na powierzchnię skóry za pomocą receptorów w skórze właściwej i głębokiej warstwie naskórka.
Downa zespół
zespół wad rozwojowych, trisomia chromosomu 21 (trisomie),
[z. dauna],
