dotyk
 
Encyklopedia PWN
dotyk, zmysł dotyku,
rodzaj czucia, zdolność odczuwania działania bodźców mechanicznych na powierzchnię skóry za pomocą receptorów w skórze właściwej i głębokiej warstwie naskórka.
W skórze owłosionej receptory dotyku (mechanoreceptory) występują w postaci koszyczkowych zakończeń nerwowych oplatających mieszki włosowe i są pobudzane w wyniku pobudzania włosa; w skórze nieowłosionej są to wyspecjalizowane narządy zmysłowe o zróżnicowanej funkcji, np. komórki Merkela są detektorami miejsca działania bodźca, ciałka Meissnera wykrywają powolne zmiany siły bodźca powstające np. przy przesuwaniu palcem po powierzchni przedmiotu, zaś ciałka Paciniego reagują na bodźce krótkotrwałe i szybko zmieniające się (wibracje). Najgęściej receptory dotyku są rozmieszczone na opuszkach palców, w skórze warg i na koniuszku języka; czucie dotyku współdziała z innymi rodzajami czucia powierzchniowego, np. wrażenie wilgotności powstaje wskutek jednoczesnego podrażnienia receptorów dotyku i zimna (termoreceptory).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia