kinestezja
fizjol. czucie położenia i ruchu części ciała względem siebie;
[gr. kinéō ‘poruszam’, aísthēsis ‘czucie’],
kinestetyczny zmysł,
kinestezja
Encyklopedia PWN
kinestezja jest związana z pobudzeniem receptorów kinestetycznych (proprioreceptorów) w mięśniach, ścięgnach, powięziach, okostnej, torebkach stawowych i więzadłach, a także receptorów dotyku w skórze w sąsiedztwie stawów. Impulsy powstałe w tych receptorach stanowią informację o charakterze i zakresie wykonywanych ruchów, na podstawie której układ nerwowy reguluje ich płynność i precyzję; do kinestezji zalicza się też czucie równowagi (równowagi zmysł), umożliwiające utrzymanie właściwej postawy ciała podczas stania i chodu.
