daktyl

daktyl

[gr. dáktylos ‘palec’],

lit. w metryce klas. nazwa stopy 4-morowej (mora) złożonej z jednej zgłoski długiej i 2 krótkich: — (nazwa „daktyl” jest aluzją, do trójdzielnej budowy palca);

stanowił podstawową miarę heksametru i pentametru; w nowoż. wersyfikacji akcentowej i w prozodii termin ten oznacza stopę wiersza lub zestrój akcentowy o budowie 3-sylabowej, z pierwszą sylabą akcentowaną: – –; np. „Ścielą się liście pożółkłe z posępnym szelestem” (F. Faleński Zakończenie).