oświetleniowych

Encyklopedia PWN

w technice świetlnej urządzenie do mocowania źródła światła w układzie opt. oprawy oświetleniowej i przyłączania go do zasilającej instalacji elektrycznej.

optyka

[gr. optikḗ ‘nauka o zjawiskach wzrokowych’],

dziedzina nauki i techniki zajmująca się światłem — zjawiskami związanymi z jego generowaniem, rozchodzeniem się, detekcją, oddziaływaniem z materią i wynikającymi z nich zastosowaniami;

paludament

[łac. paludamentum ‘płaszcz wojenny’],

teatr element dekoracji teatr. zwieszany z góry;

Piła,

m. powiatowe w województwie wielkopolskim, w Dolinie Gwdy, nad Gwdą, w pobliżu jej ujścia do Noteci, w otoczeniu lasów.

poliwęglany, PC,

poliestry kwasu węglowego, o budowie

, gdzie R — alkilen lub arylen;