ołtarzowe
Encyklopedia PWN
wł. malarz i rysownik; najwybitniejszy przedstawiciel szkoły genueńskiej XVI w.;
chazan
w judaizmie, w starożytności urzędnik gminy pełniący różne funkcje; m.in. w synagodze wyjmował zwój Tory z szafy ołtarzowej (aron ha-kodesz), trąbił, by oznajmić nadejście szabatu;
[hebr., ‘kantor’],
dagoba
odmiana indyjskiej stupy;
[syngaleskie dagāba, palijskie dhātugabbha, sanskr. dhātu garbha ‘relikwiarz’],
rzeźbiarz, snycerz;
Mistrz Legendy św. Marii Magdaleny, żył na przeł. XV i XVI w.,
anonimowy malarz;
