owo
Encyklopedia PWN
kierunek w nauce o literaturze i w krytyce lit. wykrystalizowany pod wpływem psychoanalizy.
filozof grecki, jeden z najsłynniejszych w całych dziejach filozofii.
strukturalizm
termin upowszechniony w latach 40. XX w.; pierwotnie oznaczał podejście i metodę badawczą stosowane w lingwistyce, następnie stał się nazwą orientacji teoretycznej w antropologii społecznej i kulturowej, badaniach literackich, religioznawstwie i psychologii.
[ang. < łac.],
Teatr Polski w Warszawie,
teatr otwarty 1913 z inicjatywy A. Szyfmana (dyrektor do 1939, 1945–49, 1955–57, także reżyser), w budynku wzniesionym wg projektu Cz. Przybylskiego (w owym czasie był najnowocześniej wyposażonym pod względem techn. teatrem pol.); bywa traktowany jako scena reprezentacyjna;
