osadowy

Encyklopedia PWN

wyspowe pasmo gór fałdowych we wschodniej Argentynie, w prow. Buenos Aires, na południu Pampy;

[wisạjan],

grupa wysp filipińskich w zachodniej części O. Spokojnego, w środkowej części Archipelagu Filipińskiego (Azja Południowo-Wschodnia), między morzami: Samar na wschodzie, Mindanao (Bohol) na południu, Sulu na zachodzie, Sibuyan na północy;

waka,

osadowa skała okruchowa zaliczana do piaskowców, zawierająca bardzo drobnoziarniste spoiwo skalne, zw. matriksem, w ilości 15–75% masy skały, w odróżnieniu od arenitów, w których to spoiwo występuje w ilości poniżej 15% masy;

wapień,

węglanowa skała osadowa składająca się głównie z kalcytu;

warstwa,

geol. nagromadzenie osadu i skał osadowych w kształcie płaskiej płyty, której górna granica jest zw. stropem, a dolna — spągiem;

warstwowanie,

geol. podstawowa cecha osadów i skał osadowych polegająca na występowaniu w nich różniących się od siebie grubszych warstw i cieńszych warstewek — lamin (laminacja), których istnienie jest wynikiem zmian źródeł pochodzenia osadu, tempa jego składania, a także przerw w sedymentacji;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>