optymalny
Encyklopedia PWN
demografia
dyscyplina naukowa, która podejmuje badania zjawisk ludnościowych, zmierzające do wykrycia prawidłowości, którym te zjawiska podlegają.
[gr. dḗmos ‘lud’, gráphō ‘piszę’],
białkowe katalizatory reakcji chemicznych w układach biologicznych.
statyst. mierniki tempa zmian zjawisk ekonomicznych, najczęściej cen, fizycznych rozmiarów (ilości) produkcji lub konsumpcji i wartości pieniężnych porównywanych w 2 okresach (określanych zwykle jako bieżący i bazowy).
rosyjski ekonomista i matematyk.
węg. inżynier elektryk i automatyk;
optymalizacja
wyznaczenie najlepszego rozwiązania jakiegoś zadania (np. techn., ekon., społ.) ze względu na przyjęte kryterium (wskaźnik specyficznie rozumianej jakości, np. koszt, zysk, niezawodność, dokładność, czas realizacji zadania), przy uwzględnieniu istniejących ograniczeń;
[łac. optimus ‘najlepszy’],
