optymalny
Encyklopedia PWN
zespół instrumentów, technik, kryteriów i reguł wyboru optymalnego wariantu działań gospodarczych; w pragmatycznym ujęciu rachunek ekonomiczny jest zbiorem czynności związanych z przygotowaniem i realizacją przedsięwzięć; podstawowe narzędzie racjonalizacji decyzji ekonomicznych.
mat. dział analizy mat., który zajmuje się wyznaczaniem ekstremów i punktów kryt. funkcjonałów, tzn. wielkości zmiennych, definiowanych w taki sposób, że każdej funkcji u (lub krzywej, powierzchni itp.), należącej do ustalonej klasy, odpowiada liczba I[u], będąca wartością pewnej całki, np. (1) I[u] = ∫Ω F(x, u(x), Du(x))dx (rozpatruje się także zagadnienia wariacyjne, w których funkcja F zależy od pochodnych wyższych rzędów funkcji u).
automatyka
dział nauki i techniki obejmujący teorię i praktykę realizacji urządzeń zapewniających samoczynne (bez udziału człowieka lub z ograniczonym jego udziałem) działanie maszyn, mechanizmów i instalacji; w języku potocznym, słowo automatyka oznacza też często pewne funkcje i działania zapewniające samoczynną pracę jakiegoś urządzenia lub instalacji.
[gr.],
ekon. systemy powiązań i zależności między różnego rodzaju instytucjami bankowymi, zwykle określone przez prawo bankowe w danym kraju, które ustala m.in. rolę banku centralnego, rodzaje banków, ich zakres działania oraz zadania nadzoru bankowego.
zbiór teorii normatywnych poświęconych badaniu metod wyboru optymalnego działania (ich celem jest tworzenie i analizowanie modeli idealizacyjnych, a nie opis rzeczywistości).
procesy psychiczne zachodzące w trakcie dokonywania wyboru.
