optyczny
Encyklopedia PWN
fiz. bezwymiarowa wielkość charakteryzująca osłabienie światła przechodzącego przez ośrodek optyczny.
przemiana częst. promieniowania świetlnego w procesie nieliniowym;
listwa (szyna), dł. ok. 1 m, ułatwiająca ustawienie różnych elementów opt. (soczewek, przysłon) w jednej linii, w żądanej odległości, stosowana do doświadczeń i pomiarów optycznych.
dziedzina nauki i techniki, w której wykorzystuje się fale elektromagnetyczne do formowania powiększonych obrazów obiektów lub ich elementów;
fiz. punkt przecięcia się promieni świetlnych (o.o. rzeczywiste) lub ich przedłużeń (o.o. pozorne) po przejściu przez soczewkę lub odbiciu od zwierciadła, jeśli promienie padając na soczewkę (zwierciadło) tworzyły wiązkę równoległą do jej osi optycznej.
