heterodynowanie optyczne
 
Encyklopedia PWN
heterodynowanie optyczne,
przemiana częst. promieniowania świetlnego w procesie nieliniowym;
do pola promieniowania laserowego (niosącego informację) opisanego wzorem ES = exp(i ωS t) dodaje się pole promieniowania innego lasera (oscylatora lokalnego) opisane wzorem EL = exp(i ωL t), gdzie ωS, ωL — częst. odpowiednich wiązek laserowych, t — czas. Sygnał wytwarzany przez detektor promieniowania ma postać: s = |ES|2 + |EL|2 + 2|ES|| EL|cos[(ωS − ωL)t + (φS − φL)], (φS – φL) — różnica faz odpowiednich wiązek laserowych; gdy różnica częst. obu wiązek laserowych jest dostatecznie mała, oscylacje sygnału mogą być wykryte za pomocą technik elektronicznych. Badając składową zmienną sygnału detektora, można wyznaczyć amplitudę promieniowania laserowego, względną częst. sygnałów opt. lub względną fazę. H.o. znajduje zastosowanie w telekomunikacji opt., pozwalając na detekcję sygnału zmodulowanego amplitudowo lub kątowo; h.o. charakteryzuje się bardzo dobrymi właściwościami szumowymi. Gdy częst. lasera przesyłającego informację i lokalnego oscylatora są identyczne mówi się o homodynowaniu optycznym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia