optyczne
Encyklopedia PWN
dziedzina nauki i techniki, w której wykorzystuje się fale elektromagnetyczne do formowania powiększonych obrazów obiektów lub ich elementów;
fiz. obraz obiektu świecącego lub oświetlonego powstający w wyniku przejścia przez odpowiedni układ opt. (soczewka, zwierciadło) rozchodzących się od obiektu promieni świetlnych;
prosta łącząca środki krzywizn powierzchni łamiących układu optycznego (powierzchni soczewek, zwierciadeł);
przesłona (lub jej obraz), której wielkość decyduje o ilości światła przechodzącego przez układ opt., a więc i o jasności obrazu dawanego przez ten układ;
cecha ośrodka polegająca na zależności jego właściwości opt. od kierunku;
celownik w kształcie lunety z powiększającym układem opt. i urządzeniem celowniczym;
