oporowy
Encyklopedia PWN
krótkolufowe działo do strzelania stromymi torami, o dość prostej budowie i niewielkiej masie w porównaniu z armatą lub haubicą podobnego kalibru;
stop niklu (ok. 75–78%) i chromu lub niklu (63%), chromu (23%) i żelaza (14%) — tzw. ferronichrom;
lek z grupy antagonistów kanału wapniowego, pochodna 1,4-dihydropirydyny;
stop miedzi z niklem (18–20% niklu), należący do tzw. miedzionikli dwuskładnikowych;
stopy, których gł. składnikiem jest nikiel, a dodatkami stopowymi są: miedź, mangan, chrom, kobalt, wolfram, tytan, krzem.
składowa siły aerodynamicznej (lub siły hydrodynamicznej) wywierana na ciało (np. skrzydło samolotu, pocisk, kadłub statku) poruszające się w płynie — gazie (powietrzu), cieczy — skierowana przeciwnie do ruchu ciał;
