ontologii

Encyklopedia PWN

henologia
[gr. heís, henós ‘jeden’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
filoz. w odróżnieniu od ontologii nazwa racjonalistycznego i monizującego stanowiska metafizycznego, wg którego ostateczną zasadą całej rzeczywistości jest nie byt lecz jedno;
idea
[gr. idéa ‘to, co widoczne’, ‘kształt’, ‘wyobrażenie’, ‘postać’, ‘wzór’, ‘przedstawienie’, ‘przeżycie świadome’],
jedno z głównych pojęć filozofii wprowadzone przez Platona.
intencjonalność
[łac. intentionalis ‘zamierzony’],
czynność umysłu kierującego się ku przedmiotowi, która wg scholastyków nadaje przedmiotowi charakter bytu intencjonalnego (tzw. zdolność intelektu do łączenia się w akcie poznawczym z rzeczą poznawaną).
Koj Leon, ur. 3 II 1929, Tarnowskie Góry, zm. 27 VI 2006, Lublin,
logik, i filozof;
Kotarbiński Tadeusz, ur. 31 III 1886, Warszawa, zm. 3 X 1981, tamże,
polski filozof i logik, twórca reizmu i prakseologii.
Leibniz
[lạibnıc]
Gottfried Wilhelm Wymowa, ur. 1 VII 1646, Lipsk, zm. 14 XI 1716, Hanower,
niemiecki filozof i matematyk; jedna z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych postaci w dziejach kultury umysłowej XVII w..
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia