ontologii
Encyklopedia PWN
logika
teoria czynności poznawczych, przede wszystkim naukotwórczych,
[gr. logikós ‘zgodny z rozumowaniem’],
węgierski filozof, teoretyk i historyk literatury, estetyk.
materia
filoz. pojęcie z dziedziny ontologii (metafizyki) oznaczające rodzaj bytu: bądź jedynie istniejącego (monizm materialistyczny), bądź jednego z istniejących (dualizm, hylemorfizm);
[łac.],
materializm
stanowisko filozoficzne będące odmianą monizmu ontologicznego, głoszące, że jedynie istniejącym, samoistnym bytem jest materia jako cielesne, przyrodnicze, czasoprzestrzenne, niezniszczalne tworzywo świata, do którego sprowadzają się lub którego są modyfikacjami, pochodnymi i od którego są zależne wszelkie przejawy rzeczywistości.
[fr. matérialisme < łac. materialis ‘dotyczący materii’],
filoz. nauka filozoficzna, której przedmiotem są pryncypia (pierwsze zasady strukturalne) bytu;
modalność
filoz. kategoria trad. ontologii, oznaczająca sposób istnienia rzeczy lub zachodzenia zjawisk (możliwość, niemożliwość, rzeczywistość, konieczność, przypadkowość).
[łac.],
