ogólne
Encyklopedia PWN
agrotechnika
całokształt zabiegów stosowanych w technologii uprawy określonych gat. lub odmian roślin uprawnych (gł.: okopowych, pastewnych, przem., warzywniczych, sadowniczych i zbóż);
[gr. agrós ‘rola’, technikós ‘kunsztowny’],
termin mongolski, zapewne pochodzenia tureckiego, oznaczający część ludności, plemię, jednostkę terytorialną;
akademia
nazwa pochodząca od starożytnej akademii w Atenach; współcześnie używana przede wszystkim na oznaczenie: 1) stowarzyszenia uczonych, literatów i artystów, mających status oficjalnych korporacji zrzeszających wybitnych przedstawicieli tych grup w kraju, regionie lub w danej dziedzinie w celu popierania rozwoju i rozwijania nauki, literatury lub sztuki; 2) instytucji nauczających o charakterze wyższej uczelni, zwłaszcza specjalistycznych szkół wyższych (np. akademie: sztuk pięknych, ekonomiczne, medyczne, wojskowe, sportowe), mających samorząd i prawo nadawania stopni naukowych.
[gr. Akadḗmeia],
akcent
językozn. ogólna cecha wymowy charakterystyczna dla danego osobnika — lub częściej dla grupy osób — która to cecha nie jest uważana za prawidłową lub reprezentatywną,
[łac. accentus ‘przyśpiew’],
akmeizm
kierunek w poezji ros. 1911–21, wymierzony przeciw symbolizmowi, zwłaszcza przeciw mistycyzmowi i wieloznaczności wizji poetyckiej;
[gr. akmḗ ‘szczyt’, ‘wyższy stopień czegoś’, ‘pora rozkwitu’],
aksjologia
dziedzina filozofii, której przedmiotem są wartości;
[gr. áxios ‘godny, cenny’, lógos ‘słowo, nauka’],