ogrodowego
Encyklopedia PWN
ang. twórca ogrodów krajobrazowych;
dalia, georginia, Dahlia,
rodzaj z rodziny astrowatych (złożonych);
giardino segreto
typowy dla czasów renesansu niewielki ogród geometryczny, towarzyszący jako rodzaj salonu pod gołym niebem willi lub pałacowi;
[dżiardịno s.; wł.],
karwon, C10H14O,
związek organiczny, monocykliczny keton terpenowy;
Kew Garden
sentymentalny ogród typu ang.-chiń. (angielsko-chiński typ ogrodów), zał. 1757–63 przez W. Chambersa pod Londynem (obecnie przedmieście Londynu) dla matki króla Jerzego III;
[kju: gạ:rdən],
kompartyment
szt. ogrod. element kompozycyjny — część parteru ogrodowego w ogrodzie barokowym.
[fr.],
