Kew Garden

Kew Garden

[kju: gạ:^rd^ən],

sentymentalny ogród typu ang.-chiń. (angielsko-chiński typ ogrodów), zał. 1757–63 przez W. Chambersa pod Londynem (obecnie przedmieście Londynu) dla matki króla Jerzego III;

wyróżnia się dużym zespołem budowli, pawilonów, wyposażenia ogrodowego reprezentujących mieszaninę form stylowych antykizujących (świątynie — Pana, Bellony, Zwycięstwa, Pokoju, Teatr Augusty, Kolumnada Koryncka, Most Palladiański, Ruina Łuku), egzotycznych (Pagoda Chiń., Dom Konfucjusza, Menażeria z Altaną Chiń.; także mauretańska Alhambra, turecki Meczet) i rustykalnych (Dom Wiejski Królowej). Na tym samym obszarze 1759 powstał Król. Ogród Bot., połączony później z ogrodem Chambersa; obejmuje obecnie obszar 120 ha i stanowi nauk. ośrodek bot. o znaczeniu świat.; muzeum, biblioteka, pracownie nauk., własne wydawnictwo (Index Kewensis); posiada ok. 50 tys. gat. roślin ze wszystkich kontynentów, m.in. przestrzenne formy drzewostanów, dolinę rododendronów, alpinarium, ogród roślin wodnych, wrzosowiska, ogrody kwiatowe; wśród budowli cieplarnianych m.in. Stara Oranżeria (1761) oraz Wielka Palmiarnia, pawilony kwiatów z obszarów międzyzwrotnikowych (poł. XIX w. wg projektów D. Burtona).

Bibliografia

W. Chambers Plans, Elevations, Sections and Perspectives of the Garden Buildings at Kew in Surrey, London 1763–87.

Londyn, Kew Garden, ogród w stylu angielsko-chińskim, XVIII w.