obiektem
Encyklopedia PWN
w starożytnym Rzymie deifikacja i sprawowanie quasi-boskiego kultu zmarłych cesarzy;
dziedzina nauki i techniki, w której wykorzystuje się fale elektromagnetyczne do formowania powiększonych obrazów obiektów lub ich elementów;
stosowana w technice forma przekazywania informacji za pomocą umieszczania na płaszczyźnie arkusza rysunkowego lub innego medium (np. na ekranie monitora) umownie dobranych zespołów linii rysunkowych, które w miarę potrzeby są uzupełnione znakami pisarskimi (pismo techniczne) oraz innymi znakami umownymi, np. znakami wymiarowymi średnic, promieni, chropowatości.
termolokacja
metoda wykrywania obiektów i określania ich położenia wykorzystująca promieniowanie elektromagnetyczne (głównie w zakresie podczerwieni, niekiedy mikrofal), emitowane przez te obiekty lub przez nie odbite;
[gr.-łac.],
astronom duński.