obiegowego
Encyklopedia PWN
francuski socjolog i filozof, twórca francuskiej szkoły socjologicznej.
etyka
termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;
[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],
przekładnia obiegowa, w której jedno z kół centralnych jest ruchome, a drugie nie;
lit. w utworze fabularnym szereg zdarzeń tworzących układ przyczynowo-skutkowy, związanych z jednym bohaterem;