normatywna
Encyklopedia PWN
certyfikat
dokument (zastrzeżony znak), wydany (nadany) zgodnie z zasadami systemu certyfikacji, wskazujący, że został zapewniony odpowiedni stopień zaufania, iż należycie zidentyfikowany wyrób, proces lub usługa są zgodne z określoną normą albo innymi dokumentami normatywnymi;
[średniow. łacina certificatus ‘poświadczony’],
Czambel Samo, ur. 1 IX 1850, Slovenská L’upča k. Bańskiej Bystrzycy, zm. 18 XII 1909, Csillaghegy (obecnie w Budapeszcie),
filolog słowacki, badacz historii i dialektów języka słowackiego;
zbiór teorii normatywnych poświęconych badaniu metod wyboru optymalnego działania (ich celem jest tworzenie i analizowanie modeli idealizacyjnych, a nie opis rzeczywistości).
dekret
[łac. decretum ‘rozstrzygnięcie, decyzja’]:
akt normatywny wydawany przez króla, → dekret (3).
akty normatywne wydawane przez króla bez udziału sejmu w Polsce XV–XVI w.;
