negatywne
Encyklopedia PWN
zespół symbolicznych i aksjologicznych odniesień określających odrębność danej grupy względem innych grup społecznych.
poetka, autorka Wołania do Yeti i Chwili.
tabu
zakaz kontaktowania się z niektórymi osobami, zwierzętami lub przedmiotami, przebywania w pewnych miejscach lub uczestniczenia w pewnych obrzędach, którego przekroczenie ściąga na osobę lub społeczność sprawcy sankcję sił nadnaturalnych; również osoby, zwierzęta lub przedmioty, których ten zakaz dotyczy;
[polinezyjskie tapu ‘zakazane’, ‘nietykalne’, ‘święte’, ‘przeklęte’],
teologia
uporządkowana wiedza religijna.
[gr. theós ‘Bóg’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
teologia apofatyczna
teologia posługująca się w dociekaniach metodą negacji, antynomii, paradoksu i refleksją nad doświadczeniami mistycznymi;
[gr. apophatikós ‘przeczący’],
nurt we współcz. teologii latynoamer., który powstał jako reakcja na sytuację „absolutnej negacji Boga”, ubóstwo, wyzysk, niesprawiedliwość społ. i zinstytucjonalizowaną przemoc.