naukę

Encyklopedia PWN

[cwı̣ŋə^r] Wymowa

późnobarok. zespół arch. w Dreźnie, wzniesiony 1711–28 przez M.D. Pöppelmanna na planie czworoboku z wewn. dziedzińcem (ogród z fontannami);

germ. sigu ‘zwycięstwo’, munt ‘ochrona, opieka’; ‘ten, którego opieka zapewnia zwycięstwo’,

Sigismund, ur. ok. 480, zm. 1 V 524, Culmiers k. Orleanu (Francja),

od 516 król Burgundów, syn Gundobada.

geol. naturalny, samoczynny i skoncentrowany wypływ wód podziemnych na powierzchnię terenu lub dno zbiornika wód powierzchniowych (źródło zatopione);

nauka o źródłach historycznych, za które pierwotnie uważano teksty z czasów minionych, obecnie wszelkie ślady działalności ludzkiej;

Żaba August Kościesza, A.K. Jaba, ur. 1801, Krasław, zm. 3 I 1894, İzmir,

dyplomata i orientalista;

Żabiński Jan, ur. 8 IV 1897, Warszawa, zm. 26 VII 1974, tamże,

zoolog, fizjolog, hodowca;

Materiały dodatkowe