najwyżej
Encyklopedia PWN
Meksykańska, Wyżyna, Gran Altiplanicie Mexicana,
wyż. w północnym i środkowym Meksyku;
kultury rodzimej ludności Ameryki, rozwijające się od czasów zasiedlenia tej części świata przez przybyszów z Azji (co, jak sądzi obecnie większość badaczy, nastąpiło między 60 a 40 tysięcy lat temu) do przełomu XV i XVI w., kiedy Europejczycy odkryli i podbili te ziemie.
rycerstwo
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
uniwersytet
najstarszy, a zarazem podstawowy typ europejskiej wielowydziałowej wyższej uczelni, mającej prawo nadawania stopni naukowych i łączącej funkcje dydaktyczne (kształcenie najwyżej kwalifikowanych kadr zawodowych i pracowników nauki) z funkcjami naukowymi (prowadzenie prac badawczych).
[łac.],
