nachylone

Encyklopedia PWN

klimat
[gr. klíma ‘nachylenie’, ‘szerokość geograficzna’],
charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych (warunków pogodowych) powtarzających się w czasie, kształtujący się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich obserwacji i pomiarów meteorologicznych.
techn. element konstrukcyjny w kształcie wydłużonej bryły o zbieżnych (nachylonych względem siebie) bocznych powierzchniach; jednostronny lub dwustronny;
fot. właściwość materiałów światłoczułych lub cecha procesów obrazowania charakteryzująca sposób, w jaki różnice jasności powierzchni (luminancji) fotografowanego oryginału są odtwarzane w obrazie fot. lub opt., lub też sposób, w jaki te różnice są przenoszone do końcowego obrazu w całym procesie obrazowania k. (reprodukcji tonalnej);
kras, krasowienie, procesy krasowe,
procesy rozpuszczania skał (wapieni, dolomitów, gipsów, soli kamiennej) przez wody powierzchniowe i podziemne, prowadzące do rozwoju podziemnej cyrkulacji wód i powstania charakterystycznych form powierzchni Ziemi, zwanych formami krasowymi.
kuesta
[hiszp. cuesta ‘stok górski’],
próg denudacyjny,
stromy, asymetryczny stopień lub grzbiet terenowy występujący na obszarze o budowie monoklinalnej (monoklina);
Lenkorańska, Nizina, Lənkəran ovalığı,
niz. w Azerbejdżanie, między G. Tałyskimi a M. Kaspijskim, na północy przechodzi w Niz. Kurańską;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia