kuesta
 
Encyklopedia PWN
kuesta
[hiszp. cuesta ‘stok górski’],
próg denudacyjny,
stromy, asymetryczny stopień lub grzbiet terenowy występujący na obszarze o budowie monoklinalnej (monoklina);
powstaje wskutek niszczenia słabo nachylonej powierzchni zbudowanej z warstw skalnych o różnej odporności na erozję; typowymi k. są progi Basenu Paryskiego, progi w południowej Brazylii; w Polsce — na Wyż. Śląskiej i Krak.-Częstochowskiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia