muzyczną
Encyklopedia PWN
nauka pomocnicza muzykologii, badająca dawne muz. systemy notacyjne (notacja muzyczna) i tworząca metody ich transkrypcji na notację używaną współcześnie;
wyższe uczelnie muz., zw. też konserwatorium;
wydawnictwa zwarte, zawierające utwory różnych kompozytorów, dobrane tematycznie bądź należące do określonego gatunku, okresu lub środowiska; także komplety nagrań dźwiękowych bądź wybór piśmiennictwa z zakresu historii muzyki, utworzone wg wyżej wymienionych kryteriów.
rodzaj scenicznego dzieła muzycznego, w którym muzyka jest podporządkowana akcji dramatycznej, a nie odwrotnie, jak w tradycyjnej operze;
wydzielone za pomocą analizy elementy utworu muzycznego, takie jak rytm, dynamika, melodia, harmonia (w utworach monofonicznych nieistniejąca), agogika, kolorystyka itp., składające się na formę utworu.
etnografia muzyczna, etnomuzykologia,
jedna z podstawowych dyscyplin muzykologii, bliska etnologii (etnografii ogólnej), badająca muzykę ludu jako grupy etnicznej (ludowa muzyka).
