muszy
Encyklopedia PWN
architektura
sztuka tworzenia ładu w otoczeniu w celu dostosowania go do zaspokojenia wielorakich fizycznych, materialnych i kulturowych potrzeb ludzi przez planową przemianę naturalnego środowiska oraz budowanie form i wydzielanie przestrzeni o różnym przeznaczeniu.
[łac. < gr. architéktōn ‘budowniczy’],
dzieło sztuki (plastyczne, muzyczne) lub utwór literacki, uznane za wyjątkowe; utwór budzący powszechne uznanie i podziw, będący symbolem takich wartości, jak: egzystencjalna prawda znajdująca wyraz w dziele, mistrzostwo artystyczne, wreszcie — ideały patriotyczne czy ogólnoludzkie, z którymi identyfikuje się pewna wspólnota kulturalna.
budżetowy deficyt, deficyt fiskalny, niedobór budżetowy,
ekon. brak pokrycia części wydatków budżetowych w dochodach.
francuski filozof, socjolog i pisarz polityczny, główny przedstawiciel pozytywizmu francuskiego.
w pol. postępowaniu karnym zachowania się uczestnika procesu.
procesy psychiczne zachodzące w trakcie dokonywania wyboru.
