mikoryza
Encyklopedia PWN
mikoryza
bot. zjawisko symbiotycznego (symbioza), niepasożytniczego, a rzadziej słabo pasożytniczego współżycia grzybów z korzeniami roślin wyższych; występuje powszechnie, obejmując ok. 85% gatunków roślin wyższych na całym świecie;
[gr. mýkēs ‘grzyb’, rhíza ‘korzeń’],
bot. sieć strzępek grzyba mikoryzy ektotroficznej (zewnętrznej), wnikających między komórki kory pierwotnej korzenia rośliny;
bedłkowce, bedłkowe, Agaricales,
rząd grzybów podstawkowych (zw. również pieczarkowcami, blaszkowcami);
borowikowce, Boletales,
rząd grzybów podstawkowych;
gnieźnik leśny, gniazdosz, Neottia nidus-avis,
gatunek saprofitycznej rośliny (roztocza) wieloletniej z rodziny storczykowatych;
gołąbkowce, Russulales,
rząd grzybów z klasy podstawczaków, obejmujący 2 rodziny, 10 rodzajów z ok. 500 gat., występującymi na całym świecie;
