metodologiczną
Encyklopedia PWN
fenomenologia
filoz.:
[gr. phainómenon ‘zjawisko’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
fenomenologiczna redukcja, wzięcie w nawias,
w fenomenologii E. Husserla ogólna nazwa zabiegów poznawczych mających na celu dotarcie do istoty zjawisk;
jeden z głównych nurtów filozofii współczesnej jego przedstawiciele głoszą, że podstawowym celem filozofii jest analiza pojęć, twierdzeń i problemów filozoficznych. Ponieważ pojęcia te i twierdzenia są wyrażane w języku, filozofia analityczna jest analizą języka; bywa także określana mianem filozofii lingwistycznej;
finalizm
filoz. ogół koncepcji uznających, że obiekty i zjawiska przyrody są celowe i należy wyjaśniać je przez zasadę celowości (tzn. przyjmując, że rozwój ten zmierza do realizacji jakiegoś ostatecznego celu);
[łac. finalis < finis ‘koniec’, ‘cel’],
funkcjonalizm
etnogr. orientacja teoretyczna i metodologiczna w antropologii społecznej i etnologii;
[łac.],
ekonomista amerykański, pochodzenia rumuńskiego;