metafizyka
Encyklopedia PWN
subsystencja
[łac.]:
kierunek w filozofii średniow., zapoczątkowany przez uczonych ang. w XII w. i rozwijający się w XIII w. na uniwersytecie w Oksfordzie;
nurt w teologii lingwistycznej, w którym słowo „Bóg” straciło swoje podstawowe znaczenie i w którym szuka się nowych form wyrazu na określenie istoty oraz zadań religii chrześcijańskiej w świecie współczesnym (inne nazwy t.ś.B. to: chrześcijaństwo bez Boga, chrześcijański ateizm, teologia laicyzacji lub sekularyzacji, kryzys języka wiary).
rzymski gramatyk, retor i filozof;
