mechanicznych
Encyklopedia PWN
wysokostopowe stale narzędziowe przeznaczone na narzędzia skrawające umożliwiające obróbkę mechaniczną z dużymi szybkościami skrawania i in. narzędzia, wymagające zachowania twardości i odporności na ścieranie w temperaturze 500–650°C;
system poglądów ideologicznych i sposób władania partią i państwem komunistycznym, ukształtowany w okresie, gdy WKP(b) (Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego) i ZSRR rządził po dyktatorsku J. Stalin i jego zausznicy; narzucany jako wzorzec ustroju społeczno-politycznego i gospodarczego innym partiom i państwom komunistycznym do naśladowania.
mech. zdolność ciała (układu mechanicznego) do powracania do położenia pierwotnego po wytrąceniu go z położenia równowagi.
statyka
dział mechaniki zajmujący się badaniem równowagi ciał materialnych znajdujących się pod działaniem sił (równowaga układu mechanicznego).
[gr. statikós ‘utrzymujący równowagę’],
artysta australijski (ukrywający swoje prawdziwe imię, nazwisko i datę urodzenia);
polski mechanik samouk, wynalazca, myśliciel, pisarz.
